Bloemen zijn rood, jongeman. Blaadjes zijn groen.
De beginregels van een lied. Ik ken de versie van Gerard van Maasakkers. Het origineel is van Harry Chapin. Het lied gaat over een jongen die voor het eerst naar school gaat en daar mag kleuren met krijt. Maar de juffrouw vindt dat hij ondeugend is en zich aan de regels moet houden. ‘Als iedereen zo doet als jij, waar moet het dan heen?’. Het prachtige lied is hier te horen/bekijken. Een kijkje waard.
Je zou denken; ouderwets lied, zo gaat het niet meer tegenwoordig. Helaas blijkt het nog altijd even waar, ook anno 2021. Kinderen moeten in een keurslijf passen, ze worden vierkant “geknipt” anders passen ze niet in het plaatje. Het onderwijs heeft een omslag nodig. Kinderen van nu zijn de kinderen die ons dat mogen leren. Wij leerkrachten mogen gaan inzien dat elk kind uniek is, dat elk kind zijn of haar eigen talent heeft en dat alles goed is. Dat kinderen zich ontwikkelen in hun eigen tempo, op hun eigen wijze en op hun eigen, prachtige manier. Soms is dat moeilijk, omdat wij als volwassenen beelden hebben “zoals het zou moeten zijn”. Dat loslaten is niet altijd makkelijk en vergt van een leerkracht een zekere motivatie om op je handen te gaan zitten en je mond te houden. Om het idee van 26 dezelfde bloemenweides los te laten en nog eens goed na te denken over je doel met je les. Als je weet wat je een bepaald kind met een bepaalde les wil leren, kun je het resultaat makkelijker loslaten. Het gaat immers om de oefening en niet om het eindresultaat.
Ik moest weer aan het lied denken toen ik vorige week letterlijk met de kinderen een bloemenweide aan het schilderen was. Het 1e kind begon en zij maakte een veld vol rozen, rode stelen, blauwe blaadjes. De 1e neiging die ik had was toch om er iets van te zeggen maar ik kon mezelf tegenhouden en alleen maar denken ‘Bloemen zijn rood’. Het meisje in kwestie heeft een prachtige bloemenweide geschilderd. Het doel voor haar (leren omgaan met kwasten, ontdekken wat verf op papier doet én een voorstelling zoals je in hoofd hebt daadwerkelijk maken) is meer dan gelukt. En dát is waar het om gaat. Het kind is een ervaring rijker en dus weer gegroeid. En willen we niet allemaal dat kinderen leren van hun ervaringen en zo weer groeien?
Wat kun jij in je lessen of de dagelijkse gang van zaken nog meer loslaten?
